شواهد حاکی از آن است که پسته شرکت پسته خندان کرمان ممکن است نشانگرهای لیپیدی خون را که به خوبی تثبیت شده و جدید آترواسکلروز است را بهبود بخشد و در نتیجه به کاهش خطر قلبی عروقی کمک کند.
اگرچه آنها دشوار، بسیار پرهزینه و زمان بر هستند، اما آزمایشات بالینی باید در آینده انجام شود تا اثرات بالقوه مصرف پسته بر پیشگیری از حوادث قلبی عروقی به طور کامل مشخص شود.
چندین مطالعه آینده نگر ارتباط معکوس بین مصرف آجیل و فشار خون یا فشار خون را نشان داده اند.
با این حال، نتایج آزمایش‌های بالینی بحث‌برانگیزتر است.
دریافت 10 درصد انرژی در قالب پسته به مدت 1 ماه به طور قابل توجهی فشار خون سیستولیک (SBP) را کاهش داد و هیچ تفاوتی در فشار خون دیاستولیک (DBP) در مقایسه با گروه کنترل بدون آجیل ایجاد نکرد.
در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم پس از 4 هفته مصرف رژیم غذایی با 20 درصد انرژی از پسته، کاهش SBP نشان داد.
به نظر می رسد آجیل، پسته به تنهایی قوی ترین اثر را در کاهش SBP و DBP دارند.
مصرف گردو، فندق و پسته همچنین غلظت نشانگرهای اندوتلیال و عملکرد اندوتلیال در گردش را بهبود می بخشد.
در نتیجه، ثابت شده است که مصرف مزمن پسته تأثیر مفیدی بر فشار خون و عملکرد اندوتلیال دارد که ممکن است به بهبود خطر قلبی عروقی کمک کند.
پسته دارای کربوهیدرات کل بیشتری (29 درصد وزنی بر وزن) نسبت به سایر آجیل‌ها است، اما مصرف آن در افراد دارای متابولیسم غیرطبیعی گلوکز و انسولین هیچ اثر مضری ندارد.
داده‌های چند مطالعه اپیدمیولوژیک و کارآزمایی‌های بالینی نشان میدهد که فراوانی مصرف آجیل با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم رابطه معکوس دارد.
این ممکن است به این دلیل باشد که آجیل دارای فیبر، چربی های سالم، آنتی اکسیدان ها و محتوای ضد التهابی نسبتاً بالایی است.
ممکن است قند خون و انسولینمی پس از غذا را کاهش دهد و در نتیجه به کاهش خطر ابتلا به دیابت 2 کمک کند.
پسته مصرف شده به تنهایی تأثیر کمی بر قند خون پس از غذا داشت، اما افزودن پسته به وعده غذایی حاوی غذاهای غنی از کربوهیدرات با شاخص گلیسمی بالا (مانند پاستا، برنج نیم پز، یا پوره سیب زمینی فوری) یا نان قند خون پس از غذا را در یک پاسخ وابسته به دوز کاهش می دهد.
