جوراب های دیابتی به طور خاص برای افراد مبتلا به دیابت طراحی شده اند و این جوراب کالج ترک از بالشتک و همچنین ساختارهای مختلف بخیه، نخ و الیاف برای کمک به محافظت از پاهای در معرض خطر استفاده می‌کنند و با این حال، برخی از جوراب های رایج می توانند نیازهای دیابتی را نیز برآورده کنند.
Swapnil Khare، استادیار پزشکی بالینی در گروه غدد درون ریز، دیابت و متابولیسم در دانشکده دانشگاه ایندیانا، می گوید: «انواع مختلف جوراب، هم جوراب دیابتی و هم جوراب معمولی، وجود دارد که باید به آنها نگاه کنید و پزشکی “گزینه های زیادی در دسترس هستند.”
افراد مبتلا به دیابت می توانند از جوراب برای محافظت از پاهای خود در برابر فشار و کمک به جلوگیری از زخم استفاده کنند. جوراب‌های دیابتی پاها را نرم می‌کنند و از اصطکاک‌هایی که می‌تواند باعث تاول و زخم شود جلوگیری می‌کند.
مطالعات نشان می دهد که 15 تا 25 درصد افراد مبتلا به دیابت در طول زندگی خود دچار زخم پا می شوند و زخم باز می تواند منجر به عفونت و مشکل ساز شود و در 85 درصد از موارد قطع عضو در ارتباط با دیابت، زخم اول شد.
حتی تکان دهنده تر، حدود 80 درصد از قطع عضو قابل پیشگیری هستند و میزان مرگ و میر پنج ساله به دنبال قطع عضو غیر ضربه ای ساق پا بسیار بالاست.
اگر مبتلا به دیابت هستید، نظارت بر پاها و معاینه منظم توسط پزشک می تواند از عوارض پا جلوگیری کند و جوراب هایی که به خوبی مناسب هستند، مالش نمی شوند و پاها را خشک نگه می دارند نیز می توانند کمک کنند.
هر فردی که دیابت دارد، ممکن است دچار عوارض پا شود، حتی کسانی که در معرض خطر پایین هستند و بنابراین، در حالی که همه افراد دیابتی باید از پاهای خود آگاه باشند، کسانی که خطر متوسط تا بالا برای مشکلات پا دارند باید جوراب دیابتی را در نظر بگیرند و حتی افرادی که قبلاً زخم پا نداشته‌اند نیز می‌توانند به سرعت دچار مشکل شوند.
