بیشتر تثبیت کننده ها به گونه ای طراحی شده اند که در پشت پیراهن گلدوزی شده قرار گیرند، بنابراین با چرخاندن تی شرت به سمت بیرون شروع کنید و لغزاندن یک تکه کاغذ بین لایه‌های پارچه باعث می‌شود که بدون گیر کردن لایه دوم سه راهی راحت‌تر بچرخید.
تثبیت کننده را در ناحیه ای که می خواهید بخیه بزنید قرار دهید و برای محکم کردن تثبیت کننده روی تی شرت، بخیه های بزرگ را با یک سوزن و نخ بزنید و مهم است که پارچه و تثبیت کننده را تا حد ممکن صاف نگه دارید.
اشکالی ندارد اگر بخیه ها از ناحیه ای که می دوزی را بگذرند و این بخیه‌ها در انتها به راحتی برداشته می‌شوند، حتی اگر روی آن‌ها بخیه زده باشید.
یکی از انواع آن دارای تثبیت کننده محلول در آب با لایه پشتی است که به شما امکان می دهد آن را مانند یک برچسب روی پارچه قرار دهید و نوع دیگری را می توان روی پیراهن اتو کرد و بعداً با پاره کردن آن را جدا کرد
تثبیت کننده قابل جابجایی که به پارچه چسبیده است مفید است زیرا اغلب می توانید الگوی خود را مستقیماً روی تثبیت کننده چاپ، ردیابی یا انتقال دهید و این الگوی خوک از الگوی Funky Farm Friends است.
برخلاف پارچه‌های حلقه‌ای، مواد کشسان (حتی آنهایی که تثبیت‌کننده دارند) باید با حلقه بیرونی کمی شل‌تر شروع شوند.
حلقه داخلی را داخل پیراهن زیر ناحیه ای که می دوزیید قرار دهید و حلقه بیرونی را روی پارچه و حلقه داخلی را با فشار یکنواخت فشار دهید و از کشش پارچه خودداری کنید.
با مقایسه آن با بقیه تی شرت می توانید متوجه شوید که پارچه کشیده شده یا بدشکل است و اگر کشیده است، سعی کنید دوباره آن را حلقه کنید و برای جلوگیری از کشیدن و گیر کردن مواد بافتنی یک تی شرت از یک سوزن با نوک توپ یا انتهای گرد استفاده کنید و ملیله یا سوزن های متقاطع شمارش شده به خوبی کار می کنندو این سوزن ها بیشتر از طریق ساختار بافتنی پارچه راه پیدا می کنند، بدون اینکه نخ ها را سوراخ کنند.
