نمونه ای از اسباب بازی وودی و باز آواز می‌خوانند، می‌رقصند یا حرکت می‌کنند.
اگرچه کودکان می‌توانند به سمت اینها کشیده شوند، اما معمولاً به این دلیل است که یک ضربه سریع دوپامین به مغزشان دریافت می‌کند که به عنوان پاداشی برای جستجوی بیشتر همان چیزها عمل می‌کند.
در همین حال، اسباب‌بازی‌های غیرفعال مانند چوب، وسایل اصلی خانه، کاغذ و مداد رنگی کودک را به عنوان استاد و عامل فعال در بازی تشویق می‌کنند.
این گاهی به تلاش بیشتر کودک نیاز دارد، اما منجر به رضایت درونی می شود که از رشد همه جانبه او حمایت می کند.
بسیاری از اسباب‌بازی‌ها این روزها مملو از مفاهیم هستند و از نظر آموزشی مفید فروخته می‌شوند. کودکان خردسال مفاهیم را از طریق بمباران جذب نمی کنند.
بسیاری از مفاهیم را می توان با سهولت بیشتری در کودک از طریق اشیاء باز ایجاد کرد که به آنها اجازه می دهد در آن زمان به دنبال آنچه نیاز دارند بگردند. اینها مواردی هستند که بازی را برای کودک دیکته نمی کنند.
به غیر از فعال یا غیرفعال بودن، اسباب بازی های مختلف در چه دسته هایی قرار می گیرند؟
اسباب‌بازی‌ها را می‌توان به هشت دسته طبقه‌بندی کرد، بسته به طرح بازی که تبلیغ می‌کنند.
طرحواره‌های بازی، انگیزه‌هایی هستند که کودکان احساس می‌کنند به شیوه‌های تکراری رفتار کنند، و والدین تشویق می‌شوند تا اسباب‌بازی‌هایی را انتخاب کنند و فعالیت‌هایی را برنامه‌ریزی کنند که از این انگیزه‌های بازی پشتیبانی می‌کنند:
طرحواره بازی اتصال شامل کودکانی است که چیزها را کنار هم قرار می دهند و آنها را از هم جدا می کنند.
برای کمک به برآوردن این نیاز، والدین می‌توانند بلوک‌ها، پازل‌ها، مجموعه‌های ساخت و ساز مانند مجموعه‌های Duplo یا قطار، پشته‌ها و فعالیت‌های نخ‌سازی را برای کودکان کوچک‌تر فراهم کنند.
فعالیت های صنایع دستی می تواند شامل چسباندن چیزها به هم یا ساختن زنجیره های کاغذی باشد.
کودکان همچنین هنگامی که این میل را نشان می دهند اغلب از بدن خود برای ارتباط با یکدیگر یا با وسایل استفاده می کنند.
